Miłość jest płynna. Przewija się między naszymi sercami. Często gubi się w tłumie dusz, a potem znów odnajduje. Czasami wybiera na chybił - trafił.
Oskarżamy miłość o to że rani, że wyzwala negatywne emocje, czy nawet skłania do samobójstwa, lecz miłość jest nie winna. Miłość ma czyste sumienie.
Winni są ludzie którzy tworzą złe przyzwyczajenia, złe imię miłości. Ludzie, którzy nazywają kochaniem to co miłością nie jest. Winni są ludzie, którzy nie uczą się kochać zdrowo. Nie winni są Ci którzy dopiero przyszli na świat, lub nie mieli czasu na naukę.
Inteligentny jest ten kto kocha miłością bezgraniczną, zdrową i akceptuje wady obiektu westchnień.
Miłość nie jest wieczna, tak jak nic wieczne nie jest. Czy uczucie, które skończy się po po 2 latach, po ślubie, albo w trakcie związku, jest mniej warte od tego, które zakończy śmierć? Według mnie nie. Nigdy się z nikim nie związałam po to żeby być z nim do śmierci. Tak, to może być fajny, romantyczny akcent ale nie musi. Liczą się chwile razem.
Wiążąc się, warto mieć na uwadze, że większość związków rozpada się, w ciągu pierwszych dwóch lat. Jednak, nie znaczy to że, powinno się przyjmować pesymistyczny scenariusz i skreślać z góry relację. Polecam stosować neutralną postawę wobec tej osoby. W porę jak powstaje sympatia, można się przywiązać, czuć bezpiecznie u boku ukochanej/ukochanego.
Miłością nie jest naprzykrzanie się danej sobie, lub częsta, nieokiełzana zazdrość. To obsesja.
Miłością nie są częste i zmienne uczucia do grona osób, to nawet nie zakochanie, lecz może zauroczenie.
Miłością jest akceptacja osoby z jej zaletami, wadami i wszystkim innym, lub nawet grupy ludzi. Bo przecież są związki monogamiczne jak i poligamiczne. Można przecież, kochać więcej niż jedną osobę na raz i być przy tym moralnym, porządnym człowiekiem. Dążę do tego, że świat jaki i miłość są różnorodne, dzięki czemu przez całe życie uczymy się kochać a nawet żyć. Dlatego trzeba słuchać drugiej osoby, uczyć się jej.
Miłość to uczucie skategoryzowane przez media, stereotypy i tradycję. Nie dajcie się zwieść, prawdziwa miłość tkwi w naszych sercach. Nie ma jej pojedynczej i spójnej, jest tyle przykładów, ile osób zdolnych kochać.
Ten artykuł to nie poradnik jak kochać, ale sugestia. To moje przemyślenia i wcale nie muszą Ci pasować. Jeśli chcesz, weź z stąd co potrzebujesz i wdróż w życie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz